Transferin son gününde Galatasaray takımına katılan Cris'i görünce, futbolcular için imajın ne kadar önemli bir konu olduğunu tekrar gördüm. Cris'in yılardır uzamayan saçları aklıma geçmişte izlediğim "parlak" futbolcuları getirdi. Tabiki bu futbolcuların tek özellikleri sadece saçsız olmaları değil, dönemlerine damga vuran birer yıldız olmalarıydı.
Kaleyi, Ömer Çatkıç'ın bir röportajında "Ben ona benzemiyorum, o bana benziyor." diyerek işaret ettiği Fransızların ünlü kalecisi Fabien Barthez koruyor.
Sağ bekte 2000'li yılların başında Avrupa'da Galatasaray'ın rakibi olmayı alışkanlık haline getiren Deportivo'nun emektar futbolcusu Manuel Pablo var. Saçlarının hiç olmaması beni ta o zamanlarda sanki çok yaşlıymış gibi hissettirmişti. Fakat geçen hafta La Liga özetlerini ilerken onu yine gördüğümde yaşının henüz 36 olduğunu öğrendim. Takımı küme düştüğünde takımını terk etmemesi kulübü için efsane olduğunu gösteriyor. Tandem de Portakalların "Ayı" lakaplı efsanesi Jaap Stam ve Beşiktaş'ın 100. yıl şampiyonluğunda ilerlemiş yaşına rağmen büyük paya sahip olan Antonio Zago. Zago'nun defansta başarısını, hırsını ve sert futbolunu aslen İtalyan olmasına bağlamamız oldukça mümkün görünüyor. Sol bekte ise yolu bu coğrafyadan da geçen, lüle lüle saçları olsa bile dünyada her yüz futbolseverden doksanının gözü kapalı yazacağı bir isim var. Roberto Carlos.
Orta sahanın ortasında Yüzüklerin Efendis'nin Kıymetli'sini hatırlatan suratıyla bir viking var. Daha çok Real Madrid'de hatırladığımız fakat asıl çıkışını kariyerinde iki kez uğradığı Everton'da yapan Thomas Gravesen. Yanında bence dünyanın en iyi futbolcusu olan, Zinedine Zidane. İster Dünya Kupası finali olsun, ister Şampiyonlar ligi finali olsun hiç kimsenin annesine sövemeyeceğini Materazzi üzerinde göstermesiyle ayrıca sevgimizi kazanmıştır Zizou. Başka bir ilginç özelliği de suratından bir şelale gibi suların, daha doğrusu terlerin dökülmesiydi. Kanatların birinde bir Sırp olmasına rağmen , komşu ülke Yunanistan'da 13 yıl giydiği Olympiakos formasıyla ve kazandığı 12'si lig şampiyonluğu olmak üzere 16 kupayla efsane olan Predrag Djordevic. Orta sahanın bir başka kel yıldızı tanıdık bir isim. Sol kanatta hızla ilerlerken birden durup içeri girmesi, geçtiği rakibini bir kaç kez daha geçmeye çalışması hatta kendine çalım atma çabalarıda olmasaydı belki elit takımların birinde forma giyebilecek bir kapasiteye sahip olan bir Çukurova çocuğu, Hasan Şaş.
Forvet ikilimizi uzun ve jöleli saçları ile meşhur İtalyanlardan seçtim. İlk isim faal futbol hayatını hala devam ettiren, kariyerinde İtalya şampiyonluğu, kupası, gol krallığı, Valencia ile Süper Kupa gibi başarılar olmasına rağmen efsane bir forvet olamayan Marco Di Vaio. Yanında ise aklımda hep rakibi yerdeyken topu boş kaleye yuvarlamak yerine eline alan ve başkent derbilerinde tribünlere yaptığı faşist selamla futbolun sadece futbol olmadığını gösteren bir isim var. Paolo Di Canio.
Bu isimler dışında yazılabilecek bir çok futbolcu olduğunun farkında olmakla birlikte, genelde izleyebildiklerimi seçmeye çalıştım. Bu isimlere baktıkça saç uzunluğu ile sahadaki performans arasında bir ters orantı olup olmadığını düşünmeden edemiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder