Uluslararası bir turnuvada yol alınırken rakip ülke takımını desteklemek bir Türkiye klasiğidir. Belki de bir haftalık lakırdıya kendi toprağının takımını meze yapmak, büyük çoğunluğunun vatan sevgisi ile dolu olduğunu düşündüğüm yurttaşım için anlaşılmaz bir davranış şeklidir.
Tabi bunun mutlaka bir sebebi vardır. Kimisi rakibi kazanıp kendi kazanamadığından, kimisi ulaşıp oralarda hep yalnız kalmak istediğinden, kimisi de hiç ulaşamayacağını bildiğinden rakibinin Avrupa'da başarısızlığından keyif alır. Bu yüzden hiç alakasız lig maçlarının öncesinde işportacılarda Schalke atkıları, Madrid formaları, Liverpool bereleri yerlerini alır ve rağbet de görür. Kaybedilen maçlardan sonra internet üzerinden elin takımına metiyeler yazılır. Boğaların üzerine aslen Madridliymişçesine pankartlar asılır. Bunları yapanların amacı rakibiyle eğlenip onu küçültmektir. Fakat bu çabanın nafile olduğunu asla idrak edemezler. Liverpool'dan fark yemenin, Madrid'e elenmenin, Milan'ı durduramanın rakibini küçülttüğünü zanneder ama aslında oralarda olmanın büyüklük olduğunun farkına varamazlar.
Ülke içindeki rekabetlerde yaşanan olaylar bile bu camiaları küçültememişken dışardan medet ummak çok saçma. Fenerbahçe Galatasaray'a 6 attığında ya da Galatasaray Kadıköy'de şampiyonluk kupası kaldırdığında bile bu camialar küçülmediler. BJK Barça'yı yendiğinde diğerleri küçülmezken, Liverpool'dan sekiz yediğinde de büyüyüp ihya olmadılar. Olmazlarda zaten. Bir kulübü büyük yapan yarıştıklarının büyüklüğüdür. Örneğin Celtic'i büyük yapanın Rangers olduğunu bu sene anladık. Barcelona'sız bir Real Madrid nasıl büyük olur? O yüzden takımlarımızın yurt dışında yukarılarda olmaları çıtayı yükselteceğinden diğerlerinin de en az onun kadar başarılı olma isteğini doğurur ki bu da rekabetle birlikte keyif ve heyecanı getirir.
Elbette bu durumu taraftarların tamamına mal etmek doğru değil. Ancak bu kafadakilerin sayısı da azımsanmayacak kadar fazla. Kısacası başka ülke takımlarıyla maç yapılırken onların atkılarını beynimize dolayıp mantıklı düşünmemizi engellememeliyiz. Takımlarımızın formalarındaki iki amblemden kırmızı-beyaz ve ortak olanı aklımıza getirip, bu maçlarda bir olmalıyız.
CUMALİ ÖNCALIR
http://concalir.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder